Καθώς πίναμε τον καφέ μας με την εκλεκτή παρέα του Wordly_hub, το θέμα συζήτησης πήγε σε όλα εκείνα τα παιχνίδια που παίζαμε μικροί στις γειτονιές, στις αλάνες, στα πάρκα, στο σχολείο κ.α.
Ξεκινώντας, θέλω να πω πόσο τυχερός νιώθω που είμαι γεννημένος στα 90’s, γεγονός που σημαίνει πως πρόλαβα να έχω μία παιδική ηλικία διαφορετική από τα σημερινά παιδιά, πιο ανέμελη και πιο αθώα.
Μεγαλώνοντας στην υπέροχη Καλαμάτα,η οποία παρέχει πιο μεγάλη ασφάλεια και έχει πολύ περισσότερο πράσινο σε σχέση με μεγάλες πόλεις, τα περισσότερα παιδιά της γενιάς μου είχαμε πολύ εύκολα πρόσβαση σε μία αλάνα ή κάποιο πάρκο. Για μένα, αλάνα της γειτονιάς μου ήταν ο προαύλιος χώρος μίας κοντινής εκκλησίας και ενός παλιού εγκαταλελειμμένου σχολείου από την εποχή που ακόμα ήταν μαθητής εκεί ο πατέρας μου.
Έτσι λοιπόν θα κάτσω να θυμηθώ μερικά από εκείνα τα παιχνίδια που παίζαμε μετά τον καθιερωμένο αγώνα ποδοσφαίρου (σε αυτοσχέδια τέρματα) μέχρι αργά τα βράδια τα καλοκαίρια μας όλα τα παιδιά της γειτονιάς ή, πιο απλά, στα διαλείμματα στο σχολείο.
Το κρυφτό, ίσως είναι το πιο γνωστό παιχνίδι σε όλους μας. Παίζαμε στα σπίτια μας, στο σχολείο και στις αλάνες. Εμείς προτιμούσαμε σαν παρέα να γίνεται το βράδυ, και επιλέγαμε να κρυφτούμε σε δέντρα, θάμνους και όπου υπήρχε περισσότερο σκοτάδι ώστε να είναι όσο πιο τρομακτικό γίνεται.
Φυσικά, μετά το κρυφτό εμείς είχαμε την ωραία συνήθεια να λέμε τρομακτικές ιστορίες μέχρι αργά το βράδυ. Και όταν λέω εμείς, εννοώ πάντα τα μεγαλύτερα, σε ηλικία, παιδιά της παρέας τα οποία ήθελαν να τρομάξουν τους μικρούς.
Τα μήλα , η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι και πολλές λεπτομέρειες. Θυμάμαι μόνο ότι ρίχναμε για να πετύχουμε τα άλλα παιδιά και φωνάζαμε λέξεις όπως, πλυντήριο και καυτή πατάτα.
Οι ψείρες, ακόμα ένα γεμάτο γέλιο παιχνίδι. Η μπάλα στον αέρα, και αν ακούσεις το όνομα σου τρέξε να την πιάσεις. Άμα δεν την προλάβαινες, τότε έπρεπε να φύγουν όλοι τρέχοντας από κοντά σου.
Πιο συνοπτικά, παιχνίδια που έχουν μείνει ανεξίτηλα στις μνήμες μας είναι:
•Κυνηγητό
•Κουτσό
•Πατητό
•Μακριά γαϊδούρα
•Αμπάριζα
•Κλέφτες και Αστυνόμοι
•Μεγάλες βόλτες με τα ποδήλατα
Bonus features
Εκτός από όλα εκείνα τα παιχνίδια που αποτελούσαν φυσική δραστηριότητα, ξεχωριστή θέση στις αναμνήσεις μου έχουν όλα εκείνα τα παιχνίδια που μαζεύαμε στο δημοτικό (και όχι μόνο!!).
Χαρακτηριστικά:
• Τάπες Pokémon μαζί με ταποβόλα που είχαμε μαζέψει κυρίως από γαριδάκια, δρακουλίνια και Cheetos και οι μονομαχίες στα διαλείμματα από τα μαθήματα με τους συμμαθητές μας.
• Κάρτες Yu-Gi-Oh , μαζεύαμε έτοιμες τράπουλες είτε φακελάκια με σπάνιες κάρτες από τα μαγαζιά και χτίζαμε τράπουλες ώστε να μονομαχήσουμε μεταξύ μας. Κάπου εδώ πρέπει να ομολογήσω ότι αυτό το “μικρόβιο” το μοιράστηκα με το συνάδελφο VrioPhoto, με τον αριθμό των καρτών που μαζεύτηκαν να είναι απροσδιόριστος.
• Και ποιος δεν είχε παιδικές φιγούρες από μικρά στρατιωτάκια ή κυρίως από Playmobil. Όλοι λίγο πολύ είχαμε συλλογές από μικρά ψεύτικα ανθρωπάκια τα οποία κοσμούσαν μέρος του δωματίου μας.
• Τα διάφορα videogames που παίζαμε σε παλιές κονσόλες τύπου PlayStation 1 , Gameboy advance και παλιά παιχνίδια στον υπολογιστή με πολύ χαμηλά γραφικά που δεν έχουν σχέση με τα σημερινά.
• Κλείνω τα bonus features με τα επιτραπέζια παιχνίδια που παίζαμε όταν μαζευόμασταν, όπως κλασική “monopoly”, “Το παιχνίδι της ζωής”, “Μυστήρια στο Πεκίνο”, “Jenga”, “Κληρονόμων 13”, “Μάντεψε ποιός”, “Οι μικροί γιατροί”, και πολλά άλλα.
Κλείνοντας, και αφού πιστεύω πως κάλυψα μεγάλο μέρος από παιχνίδια που παίζαμε σαν πιτσιρίκια, θέλω να εκφράσω τη νοσταλγία μου για εκείνα τα χρόνια. Δυστυχώς στον καιρό που ζούμε τα παιδιά έχουν απομακρυνθεί από τις δραστηριότητες της αλάνας, την οποία έχει αντικαταστήσει το τοπικό ίντερνετ καφέ, όπου βλέπεις όλο και πιο μικρά παιδιά μέσα να βρίσκονται μπροστά από μία οθόνη.
