Πόσο ατομική είναι τελικά αυτή η ευθύνη;

Πόσο ατομική είναι τελικά αυτή η ευθύνη;

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τη λεγόμενη ατομική ευθύνη. Δυστυχώς η αφορμή για την αναφορά σε αυτό τον όρο είναι δυσάρεστη και έχει να κάνει με την εκ νέου αύξηση των κρουσμάτων κορονοϊού στη χώρα μας.

Πάγια θέση της κυβέρνησης είναι πως για την αύξηση αυτή ευθύνεται η αμέλεια και η αδιαφορία για τα μέτρα προστασίας από μεγάλη μερίδα πολιτών. Υπάρχει πράγματι μια μειοψηφία των κατοίκων της χώρας μας που όντως αδιαφορεί για τα μέτρα είτε γιατί δεν πιστεύει στην ύπαρξη του κορονοϊού είτε για άλλους λόγους που δεν έχουν και τόση σημασία.

Το θέμα μας πρέπει να παραμένει όμως η μεγάλη εικόνα και αυτή εμπεριέχει το μεγάλο ποσοστό των πολιτών της χώρας. Αυτών που σεβάστηκαν τα μέτρα προστασίας στο πρώτο κύμα κορονοϊού το Μάρτιο και τον Απρίλιο και τήρησαν την καραντίνα και τα υπόλοιπα μέτρα. Αποδείχθηκε άλλωστε αυτό από το μικρό αριθμό κρουσμάτων που είχε η χώρας μας εκείνο το διάστημα.

Η κυβέρνηση πήρε τα εύσημα για αυτή την επιτυχία και όσοι ισχυρίζονταν πως είναι νωρίς για να κριθεί, χαρακτηρίζονταν στην καλύτερη περίπτωση ως γραφικοί. Το παράδοξο είναι πως οι ίδιοι πολίτες που τήρησαν τα μέτρα, οι ίδιοι αποθέωναν την κυβέρνηση ξεχνώντας να αποδώσουν τα εύσημα και στο συμπολίτη τους που τήρησε επίσης τα μέτρα και συνέβαλε στην επιτυχία του μικρού αριθμού κρουσμάτων. Αποτελεί άλλωστε διαχρονικό πρόβλημα σε αυτή τη χώρα να μην αναγνωρίζεται η κοινωνική προσπάθεια και να αποδίδεται κάθε επιτυχία σε εφήμερους “μεσσίες”.

Περνώντας στο σήμερα, τα κρούσματα έχουν αυξηθεί σε επικίνδυνο βαθμό. Η κυβέρνηση εμφανίστηκε ξανά τόσο δια του πρωθυπουργού όσο και από τους υπόλοιπους βουλευτές και υπουργούς αλλά και τα ΜΜΕ και κάνει ξανά λόγο για την ευθύνη του απλού πολίτη στη διασπορά του κορονοϊού. Δύο πράγματα με κάνουν να αναρωτιέμαι. Πρώτον πως γίνεται η κυβέρνηση να καρπώνεται μόνο την επιτυχία του πρώτου διαστήματος και όχι αντίστοιχα και την αποτυχία που βιώνουμε σήμερα;

Δεύτερον, σε τι ακριβώς φταίει ο απλός πολίτης; Αυτός αποφάσισε το άνοιγμα των συνόρων για την άνθιση του τουρισμού αντί να δοθούν κίνητρα κάθε είδους ώστε να υπάρξει εσωτερικός τουρισμός από τους πολίτες της Ελλάδας; Αυτός άνοιξε τα μπαρ και τα μαγαζιά χωρίς να τηρούνται σε πάρα πολλές περιπτώσεις τα μέτρα προστασίας;

Μήπως αυτός δε φρόντισε να αυξήσει τις Μ.Ε.Θ. στα νοσοκομεία παρά τις δωρεές που έχουν γίνει από ιδρύματα για το λόγο αυτό; Μηπως αυτός δεν επίταξε τις Μ.Ε.Θ. των ιδιωτικών κλινικών; Μήπως ευθύνεται αυτός για τις τραγικές συνθήκες εργασίας των ιατρών και νοσηλευτών και τις βασικές ελλείψεις στο Ε.Σ.Υ.;

Σε περίπτωση που κάποιος δεν το έχει καταλάβει, οι διαθέσιμες μονάδες εντατικής θεραπείας είναι ελάχιστες και ακόμη δεν είμαστε καν στη μέση του δεύτερου κύματος της επιδημίας. Υπάρχει κάποιο σχέδιο από την κυβέρνηση ώστε να αυξηθούν και να βελτιωθούν παράλληλα οι συνθήκες εργασίας του ιατρικού προσωπικού; Θα γίνουν προσλήψεις ώστε να αυξηθεί το ιατρικό προσωπικό και να μην αναγκάζονται να δουλεύουν για συνεχόμενα 24ωρα;

Δεν περιμένω απαντήσεις, περιμένω πράξεις. Η κυβέρνηση που δεν έχει κάνει τίποτα για την καλύτερη προστασία της υγείας των πολιτών της κάνει με επιτυχία μόνο ένα πράγμα. Μεθοδικά και οργανωμένα, μέσα από τα ΜΜΕ, προσπαθεί να πείσει και τα καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό πως εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι.

Κύριοι ήρθε η ώρα να δράσετε και να αναλάβετε τις ευθύνες σας. Αργά ή γρήγορα θα σας κρίνει η ιστορία και τότε δε θα υπάρχουν χρηματοδοτήσεις σε ΜΜΕ για σποτάκια που είναι υποχρεωμένα να προβάλλουν ούτως ή άλλως. Το θέμα είναι τι απώλειες θα μετρήσουμε έως τότε.

Comments

No comments yet. Why don’t you start the discussion?

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *