Υπήρξε γιατρός, πολιτικός φιλόσοφος, διπλωμάτης, στρατιωτικός στρατηγικός και συγγραφέας με τεράστια απήχηση , που αμφισβήτησε το καπιταλιστικό status quo με λόγια και πράξεις.
Γεννημένος στις 14 Ιουνίου 1928, μεγάλωσε σε μια οικογένεια που ανήκε στην μεσαία τάξη, εισήχθη στις αριστερές θεωρίες σε νεαρή ηλικία, χάρη στους γονείς του και τα ριζοσπαστικά βιβλία στη βιβλιοθήκη του σπιτιού τους. Η μαρξιστική του οπτική/σκέψη διαμορφώθηκε επίσης και από τη συνύπαρξη με την απόλυτη φτώχεια σε ολόκληρη τη Νότια Αμερική, όταν τελικά μετέτρεψε αυτές τις σκέψεις σε επαναστατικές ενέργειες στην Κούβα και όχι μόνο.
Παρακάτω θα δούμε 9 ιδιαίτερες λεπτομέρειες για τη ζωή του ανθρώπου που έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Τσε.
1. Ήταν μίσος Ιρλανδός
Ο προ-παππούς του Che ήταν ο Πάτρικ Λιντς, ο οποίος μετανάστευσε από την Ιρλανδία στη σημερινή Αργεντινή το 1700. Ο πατέρας του, Ερνέστο Γκεβάρα Λιντς, έχει αναφέρει ότι «Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι στις φλέβες του γιου μου ρέει το αίμα των Ιρλανδών ανταρτών». Η δεύτερη καταγωγή της οικογένειας ήταν Βασκική. Το 2017, η ταχυδρομική υπηρεσία της Ιρλανδίας, An Post, εξέδωσε γραμματόσημο με τον Τσε χρησιμοποιώντας την εικονική κόκκινη, ασπρόμαυρη εικόνα του επαναστάτη του καλλιτέχνη του Δουβλίνου, Jim Fitzpatrick.
2. Λάτρευε να παίζει rugby.
Οι γονείς του ήταν μέλη του κλαμπ ράγκμπι του San Isidro, στο οποίο ο Τσε έπαιζε κατά τα παιδικά του χρόνια. Το 1951 δημοσίευσε το δικό του περιοδικό, το οποίο ήταν αφιερωμένο στο εν λόγω άθλημα και ονομαζόταν “Tackle”. Όμως υπήρχε ένα πρόβλημα, έπασχε από άσθμα σε όλη του τη ζωή. Ο πατέρας του προσπάθησε να τον πείσει να το εγκαταλείψει εξαιτίας αυτού του γεγονότος, αλλά ο Τσε του απάντησε: «Λατρεύω το ράγκμπι. Ακόμα κι αν με σκοτώσει μια μέρα, χαίρομαι που παίζω. “
3. Λάτρευε την ποίηση.
Λόγω του άσθματός του, ο Τσε φοιτούσε από το σπίτι του (κατ’ οίκον σχολείο), και εκεί έγινε η πρώτη του γνωριμία με την ποίηση, που θα αγαπούσε για το υπόλοιπο της ζωής του. Τις τελευταίες του ώρες, πριν τον θάνατό του, κουβαλούσε ένα παλιό πράσινο βιβλίο ποίησης που είχε αντιγράψει, με έργα από τον Χιλιανό ποιητή Πάμπλο Νερούδα, τον Περουβιανό ποιητή Σέσαρ Βαλέχο και τον Κουβανέζο ποιητή Νικολά Γκιλίν. Ήταν επίσης οπαδός των Walt Whitman, John Keats και πολλών άλλων.
4. Σπούδασε ιατρική.
Ξεκάθαρα επηρεασμένος, εξουθενωμένος από τη μάχη του με το άσθμα, ο Τσε γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες για να σπουδάσει ιατρική το 1948. Μετά την αποφοίτησή του, ως γιατρός πια το 1953, έκανε πρακτική άσκηση στο Γενικό Νοσοκομείο της Πόλης του Μεξικού, όπου πραγματοποίησε έρευνα για τις αλλεργίες. Ωστόσο το 1955 έφυγε για να συνδράμει ως γιατρός των Fidel και Raul Castro στην επανάσταση της Κούβας.
5. Τα δυο ταξίδια που διαμόρφωσαν την πολιτική του ταυτότητα.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην ιατρική, ο Τσε ξεκίνησε δύο ταξίδια στη Νότια Αμερική – ένα σόλο ταξίδι το 1950 με ένα μηχανοκίνητο ποδήλατο και μια διαδρομή 8000 μιλίων που ξεκίνησε με μια vintage μοτοσικλέτα με τον φίλο του, Alberto Granado το 1952. Σε αυτά τα ταξίδια, αντίκρισε την φτώχεια και την εκμετάλλευση των εργαζομένων και των αγροτών. Αφού αντίκρισε τα ζοφερά αποτελέσματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ο Τσε ήταν αποφασισμένος να πολεμήσει το σύστημα. Το προσωπικό ημερολόγιο από το δεύτερο ταξίδι του, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην Κούβα το 1993 ως “The Motorcycle Diaries” και μετέπειτα έγινε μπεστ σέλερ των New York Times και ταινία το 2004.
6. “Η πρώτη του επανάσταση” στη Γουατεμάλα.
Ο Τσε εγκαταστάθηκε στη Γουατεμάλα το 1953, εν μέρει επειδή ενέκρινε τον τρόπο με τον οποίο ο πρόεδρος της χώρας, Jacobo Arbenz Guzmán, είχε αναδιανείμει τη γη στους αγρότες – μια κίνηση που είχε εξοργίσει την ελίτ της χώρας και την ισχυρή United Fruit Company με έδρα τις ΗΠΑ. Την ίδια χρονιά, μια ενέργεια με την υποστήριξη της CIA ανάγκασε τον δημοκρατικά εκλεγμένο Arbenz να “κατέβει” από την εξουσία. Μια κυβερνητική χούντα εξέλεξε τον δεξιό Castillo Armas στην προεδρία και στη συνέχεια αποκατέστησε τη γη της United Fruit Company. Ο Τσε “ριζοσπαστικοποιήθηκε” από την εκδήλωση και ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχε άμεσα σε επαναστατικές δραστηριότητες, πολεμώντας (ανεπιτυχώς) με μια μικρή ομάδα ανταρτών για να ξανακερδίσει την Πόλη της Γουατεμάλας.
7. Ήταν υπεύθυνος στην εθνική τράπεζα της Κούβας.
Μετά την επανάσταση του Κάστρο, ο Γκεβάρα έλαβε σημαντικές θέσεις που σχετίζονταν με τη χρηματοδότηση και την οικονομία, έτσι διορίστηκε πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας το 1959. Αυτό του έδωσε μια απαράμιλλη δύναμη για να κατευθύνει την οικονομία της χώρας, την οποία χρησιμοποιούσε για να μειώσει την εξάρτηση της Κούβας από εξαγωγές ζάχαρης και το εμπόριο ειδικότερα με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έκανε επίσης γνωστή την απέχθειά του για τα χρήματα υπογράφοντας τα χαρτονομίσματα της Κούβας απλά ως Τσε.
8. Βοήθησε σε τρεις διαφορετικές επαναστάσεις σε τρεις διαφορετικές χώρες.
Ο Τσε έμεινε στην ιστορια για τον κεντρικό του ρόλο στην κουβανική επανάσταση, αλλά και για το γεγονός ότι αγωνίστηκε σκληρά για να “εξαγάγει” το μοντέλο του σε άλλες χώρες, κυρίως για τις περιπτώσεις της Βολιβίας και του Κονγκό, που ενεπλάκησαν άμεσα στην ένοπλη επανάσταση στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Ταξίδεψε επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες και μίλησε στα Ηνωμένα Έθνη το 1964, βγάζοντας ένα λόγο διάρκειας μίας ώρας, με σκοπό να κατακρίνει τον ίδιο τον ΟΗΕ καθώς και τη μεταχείριση των Μαύρων Αμερικανών από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
9. Η σωρός του αγνοούνταν μέχρι το 1997.
Ο Τσε συνελήφθη από τα στρατεύματα της Βολιβίας με τη βοήθεια της CIA το 1967 ενώ προσπαθούσε να πυροδοτήσει την επανάσταση στη Βολιβία και εκτελέστηκε την επόμενη μέρα με εντολή του προέδρου της χώρας. Έκοψαν τα χέρια του επαναστάτη μετά τη σφαγή, για να αποδείξουν την ταυτότητά του πριν ρίξουν το σώμα του σε μαζικό τάφο με άλλους αντάρτες μαχητές. Μόλις 28 χρόνια αργότερα, ο Βολιβιανός στρατηγός Μάριο Βάργκας είπε στον βιογράφο Τζον Λι Άντερσον ότι το σώμα του Τσε θάφτηκε κοντά σε ένα παλιό αεροσκάφος στο Βαλέγκραντ, πυροδοτώντας μια μαζική αναζήτηση. Ένα πτώμα ανακαλύφθηκε τον Ιούλιο του 1997, το οποίο σύμφωνα με τους ειδικούς ταυτιζόταν με την περιγραφή του Τσε, εν μέρει, χάρη στην έλλειψη χεριών και στον καπνό που βρέθηκε στην τσέπη του σακακιού του. Ο Τσε ενταφιάστηκε επίσημα στη Σάντα Κλάρα της Κούβας, στη βάση ενός γιγαντιαίου αγάλματος που απεικονίζει τον ίδιο.
Άνθρωποι σαν και αυτόν σπανίζουν τη σήμερον ημέρα, άνθρωποι δηλαδή δυναμικοί, με ιδέες, να εκφράζουν τη γνώμη τους με τόλμη και ανήσυχοι για τους “αδύναμους”. Έτσι λοιπόν γι’αυτό θεωρώ πως αυτός ο άνθρωπος έμεινε στην ιστορία, όχι μόνο λόγω των γεγονότων, αλλά και των αρετών του.
