Starry night
Αυτό το έργο του Van Gogh αποτελείται από μια μαγευτική παλέτα χρωμάτων που δημιουργεί όμορφα στροβιλίσματα. Το “Starry Night” είναι πραγματικά μαγευτικο, καθώς επίσης και η ιστορία πίσω από αυτο.
Η έμπνευση για το συγκεκριμένο έργο τέχνης προήλθε από μια πραγματική εικόνα ενός ψυχικού ιδρύματος όπου ο Βαν Γκογκ ήταν ασθενής. Το τοπίο αυτό ουσιαστικά ήταν η θέα από το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς του στο μαυσωλείο “Αγίου Παύλου” (Saint-Paul-de-Mausole), λίγο πριν την ανατολή του ηλίου. Αυτό ήταν ζωγραφισμένο τον χειμώνα του Ιουνίου 1889 ενώ ο ίδιος βρισκόταν στο ίδρυμα.
Τα δυο πιο φωτεινά άστρα που απεικονίζονται είναι η Αφροδίτη (που λέγεται ότι είναι ορατή στην Προβηγκία κατά την αυγή την άνοιξη του 1889) και το φεγγάρι.
The Scream
“The Scream” ήταν ένας πίνακας του Edvard Munch ,ο οποίος έχει προσελκύσει τους ανθρώπους, ακόμη και τους φοβισμένους. Η έμπνευση για αυτόν τον πίνακα ήρθε μια μέρα, ενώ ο Μούντς περπατούσε στους δρόμους της πόλης μαζί με τους φίλους του. Στη συνέχεια όμως σταμάτησε επειδή του τράβηξε την προσοχή ο ουρανός που είχε ένα βαθύ κόκκινο χρώμα. Παράλληλα ακούγονταν επίσης εκκωφαντικοί θόρυβοι, οι οποίοι προέρχονταν κάτω από την πόλη. Λόγω αυτής της σκηνής που βίωσε ο ίδιος, ένιωσε ότι υπήρχαν τρομακτικές κραυγές που προέρχονταν από τη φύση (κραυγές βοηθείας).
Ο ίδιος είπε ότι για αρκετά χρόνια ένιωθε σαν τρελός και ίσως μέσα από το “The Scream” να θέλει να απεικονίσει την λεπτή γραμμή μεταξύ λογικής και παράνοιας.
The Persistence of Memory
Αυτός ο πίνακας δημιουργήθηκε από τον Σαλβαδόρ Νταλί και είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και διάσημα έργα τέχνης του.
Λέγεται ότι ζωγράφισε τον συγκεκριμένο πίνακα ενώ ήταν σε μια κατάσταση παραίσθησης. Δημιουργήθηκε όταν ο Ντάλι είχε τελειοποιήσει την “παρανοϊκή” μέθοδο ζωγραφικής του. Αυτή η μέθοδος ζωγραφικής είναι όταν ένας καλλιτέχνης θα προσπαθήσει να εισέλθει σε μια διαλογιστική κατάσταση αυθορμητισμού και παραισθήσεων – ψευδαισθήσεων. Σε αυτή την κατάσταση, ο Νταλί θα έκανε αυτό που ονόμαζε «ονειροφωτογραφίες” (hand-painted dream photographs).
Mona Lisa
Το πασίγνωστο έργο του Leonardo Da Vinci, με τίτλο Mona Lisa, κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ Guinness για την υψηλότερη γνωστή αποτίμηση αξίας, των 100 εκατομμυρίων δολαρίων το 1962. Ο τίτλος της ζωγραφικής προέρχεται από τη λέξη Mona, μια ιταλική ευγενική μορφή προσφώνησης που μοιάζει με κυρία και το όνομα Lisa.
Το θέμα αυτού του πίνακα πιστεύεται ότι είναι η Lisa Del Giocondo, η οποία είναι σύζυγος ενός πλούσιου εμπόρου μεταξιού της εποχής εκείνης. Αυτή και ο σύζυγός της μετακόμισαν σε διαφορετικό σπίτι αφού απέκτησαν το δεύτερο παιδί τους. Για να γιορτάσουν τη μετάβαση αυτή αλλά και την γέννηση, ο σύζυγος της Francesco del Giocondo ανέθεσε στον Leonardo να ζωγραφίσει το πορτρέτο της συζύγου του.
The Last Supper
Πρόκειται για ένα ακόμα έργο του Da Vinci, το οποίο κατέκτησε κυρίως την φήμη του από τους χαρακτήρες που απεικονίζονται και την ποιότητα εκτέλεσης. Αυτό το έργο απεικονίζει τους τεταμένους και έκπληκτους μαθητές του Ιησού. Αυτό ήταν όταν ο Ιησούς πρόβλεψε ότι ένας από τους μαθητές του θα τον προδώσει και θα τον καταδώσει στις αρχές για εκτέλεση και αυτός ήταν ο Ιούδας, τον οποίο διάλεξε να τον απεικονίσει, με τον εξής τρόπο, να χύνει το αλάτι στο τραπέζι του Δείπνου. Ο πίνακας θεωρήθηκε ότι τελείωσε το έτος 1498. Ο συγκεκριμένος πίνακας δημιουργήθηκε κατόπιν αιτήματος του Δούκα του Μιλάνου και σκοπό είχε να κοσμήσει την εκκλησία και το μοναστήρι του.
Portrait of Dr. Gachet
Αυτός ο πίνακας είναι ένα από τα διάσημα έργα του Βαν Γκογκ. Είναι το τελευταίο διάσημο πορτρέτο που ζωγράφισε ο Βαν Γκογκ το 1890, πριν βάλει τέλος στη ζωή του. Το απεικονιζόμενο άτομο είναι ο Δρ Paul Gachet, ο οποίος αποκαλύπτει στον Van Gogh, τον ασθενή του, τους τελευταίους μήνες της ζωής που του απομένουν. Λέγεται ότι και οι δύο είχαν μια θλιβερή αλλά φιλική σχέση. Ενδιαφέρονταν για τον γιατρό του, που ζωγράφισε μέχρι και ένα πορτρέτο του παρ’ όλο τα άσχημα νέα που έλαβε.
Κάθε πίνακας μπορεί έχει μια ιδιαίτερη ιστορία πίσω του, να απεικονίζει κάτι πολύ ιδιαίτερο και να δημιουργεί ποικίλα συναισθήματα και ερμηνείες, αλλά αυτή ακριβώς είναι και η ομορφιά της τέχνης, να δημιουργεί “ταξίδια” και να “παίζει” με τα συναισθήματά μας!
