Η ξαφνική “ευαισθησία” δικηγόρων και κυβέρνησης

Η ξαφνική “ευαισθησία” δικηγόρων και κυβέρνησης

Η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη αποτελεί ένα από τα πλέον απεχθή εγκλήματα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Η 21χρονη φοιτήτρια βρέθηκε νεκρή το πρωί της 28ης Νοεμβρίου 2018 στα βράχια στην περιοχή «Φώκια» στους Πεύκους. Μετά από εξέταση στις καταγραφές βίντεο, από κάμερες καταστημάτων, κοντά στο σπίτι της άτυχης φοιτήτριας, οι αρχές έφτασαν στους δύο κατηγορούμενους.

Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης τους, οι κατηγορούμενοι έχουν πέσει σε κάθε μορφής αντίφαση, έχουν αλλάξει αμέτρητες φορές την ομολογία τους, αλληλοκατηγορούνται αλλά το κλίμα μεταξύ τους παραμένει καλό. Η απάθεια τους, η αγένεια τους καθώς και τα χαμόγελα μπροστά στις κάμερες και στο δικαστήριο μπορούν να εκληφθούν διαφορετικά από κάθε άνθρωπο – εμένα προσωπικά μου προκαλούν απέχθεια και πολύ θυμό. Το θέμα όμως δεν είναι η προσωπική μου αντίδραση αλλά εκείνη της πολιτικής και δικηγορικής “κοινωνίας”.

true.gr

Όπως θα γνωρίζετε οι περισσότεροι, η εισαγγελέας Αριστοτελεία Δόγκα, με μια άνευ προηγουμένου για τη χώρα μας αγόρευση, προέτρεψε στην παραδειγματική τιμωρία των κατηγορουμένων. Για κάποιον ανεξήγητο, σε μένα τουλάχιστον, λόγο, η αγόρευση της προκάλεσε την οργή του προέδρου των δικηγορικών συλλόγων της χώρας καθώς και του υφυπουργού πάρα τω προθυπουργώ, Άκη Σκέρτσου. (Μπορείτε να διαβάσετε τις ανακοινώσεις στους συνδέσμους που ακολουθούν)

https://www.efsyn.gr/node/243285

https://www.efsyn.gr/node/243338

Το πρώτο καίριο ζήτημα που τίθεται είναι “τι δουλειά έχει η πολιτική εξουσία να ανακατευθεί στα θέματα της δικαιοσύνης;”. Όσο απλό μπορεί να φανεί εκ πρώτης όψεως σε πολλούς, τόσους κι ακόμη περισσότερους κινδύνους εγκυμονεί. Αν φτάσαμε στο σημείο η κάθε κυβέρνηση να μπορεί να έχει επίδραση στη δικαιοσύνη της χώρας, τότε πιάσαμε πάτο κι επισήμως και κάθε “περί του κοινού δικαίου αίσθημα” πάει περίπατο. Βέβαια ο ίδιος ο υφυπουργός τόνισε αργότερα και μετά από θυελλώδεις αντιδράσεις πως εξέφρασε την προσωπική του άποψη, άρα είναι στην κρίση του καθενός να καταλήξει σε οποιοδήποτε συμπέρασμα.

Το δεύτερο ζήτημα που τίθεται είναι αυτό της δικηγορικής ηθικής, η οποία με ορμή αναβλύζει μέσα από την ανακοίνωση του προέδρου του συλλόγου. Είμαι σίγουρος πως ξέρετε πολύ καλύτερα από εμένα πως ο ρόλος του/της εισαγγελέα είναι να αγορεύει και όχι να δικάζει. Για ποιο λόγο λοιπόν ενοχληθήκατε τόσο με την εισαγγελέα που έκανε απλά τη δουλειά της; Καταλαβαίνω πως είναι σοκαριστικό το θέαμα μιας αγόρευσης που όπως ανέφερα και πιο πάνω, δεν έχουμε δει όμοια της στην Ελλάδα (απ’όσο θυμάμαι προσωπικά). Η κ. Δόγκα έκανε απλά τη δουλειά της όπως οφείλουμε να κάνουμε όλοι μας, συμπεριλαμβανομένων υμετέρων. Ποιος είναι λοιπόν, ο λόγος της προσωπικής σας επίθεσης προς αυτή; Μήπως υπάρχει κάποιου είδους προτίμηση σε άλλου είδους αγορεύσεις από τους εισαγγελείς; Εντελώς συμπτωματικά αντιδράσατε σχεδόν ταυτόχρονα με την κυβέρνηση. Είναι από αυτά τα περίεργα παιχνίδια της ζωής, η οποία είναι γεμάτη συμπτώσεις.

Ως πολίτης, θα ήθελα όλοι οι εκπρόσωποι του νόμου ακόμη και οι εργαζόμενοι σε αυτόν, όπως εσείς, να στεκόσασταν σε πραγματικά σοβαρά θέματα. Δε γίνεται σε μία δίκη για ένα αποτρόπαιο έγκλημα και με τους κατηγορούμενους να επιδεικνύουν πολλαπλές ύβρεις προς το θύμα, να στέκεται ο δικηγορικός σύλλογος και η κυβέρνηση στο ύφος της εισαγγελικής αγόρευσης. Το τελευταίο διάστημα έχουν έρθει στο δικαστήριο υποθέσεις με εμπόρους ναρκωτικών, παιδεραστές, εγκληματικές οργανώσεις με παρουσία στη βουλή κτλ και εσείς επιλέξατε να σταθείτε στην εισαγγελέα που αγόρευσε υπέρ της τιμωρίας των κατηγορουμένων για βιασμό και δολοφονία. Προφανώς δεν υπαινίσσομαι ούτε κατά διάνοια. πως δεν έγιναν όλα νομότυπα στις περιπτώσεις τις οποίες ανέφερα ενδεικτικά. Απλά μου φαίνεται λίγο περίεργο το γεγονός πως η εισαγγελία, κατά την άποψη σας, δε λειτούργησε σωστά μόνο στην υπόθεση της Ελένης Τοπαλούδη.

Κλείνοντας, νομίζω πως η κατεύθυνση που θα πρέπει να ακολουθήσουμε όλοι είναι ξεκάθαρη και δε θα πρέπει να σηκώνει καν συζήτηση. Ας είναι η Ελένη το τελευταίο θύμα βιασμού και δολοφονίας και ας γίνει το μεγάλο βήμα με την παραδειγματική τιμωρία των δολοφόνων της. Η εισαγγελέας της υπόθεσης μίλησε σαν το μέσο πολίτη της χώρας και δε χρησιμοποίησε τον ξύλινο λόγο που συνηθίζεται στα δικαστήρια. Θεωρώ πως ο δρόμος προς ένα καλύτερο σύστημα δικαιοσύνης περνά μέσα από λόγια αληθινά από ανθρώπους που έχουν το θάρρος της γνώμης τους. Μη ξεχνάμε άλλωστε πως ο, τι είπε η κ. Δόγκα βασίζεται σε πειστήρια και όχι σε εικασίες. Εν αναμονή της απόφασης του δικαστηρίου, ευελπιστώ στην απόδοση δικαιοσύνης. Θα υπάρξει σχολιασμός και για την όποια απόφαση προκύψει.

ΥΓ. Δεν αναφέρθηκα καν στις προσπάθειες που γίνονται από διάφορα άτομα ώστε να σπιλώσουν το θύμα, κατηγορώντας το για πορνεία, χρήση ουσιών και πολλά ακόμη. Ποιον νοιάζει αν το θύμα έκανε κάτι από τα παραπάνω; Μήπως δίνει ελαφρυντικά στο βιασμό και τη δολοφονία της; Γιατί αν όντως κρίνει η δικαιοσύνη πως δίνει, τρέμω πραγματικά για το αύριο της κοινωνίας μας.

Υ.Γ. (2) Θα ήταν άδικο να περάσει ως θέση όλων των δικηγόρων η ανακοίνωση του προέδρου του δικηγορικού συλλόγου καθώς πολλοί είναι κάθετα αντίθετοι με αυτή.

Comments

No comments yet. Why don’t you start the discussion?

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *